چند سال پیش بود که سازمان خوار و بار جهانی راهکاری برای مبارزه با خشکسالی در کشورهای کم آب ارائه داد. کاشت گونه‌ای از کاکتوس آن راهکار بود. گونه‌ای که زادگاه و خانه‌اش مکزیک و امریکای لاتین است. این گونه اواخر دهه ۸۰ به کشور وارد شد اما کشت آن به صورت پراکنده تنها در نقاطی از کشور انجام شد.
ستاد توسعه فناوری‌های آب، خشکسالی، فرسایش و محیط زیست معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری با هدف تجاریسازی این گونه و کاهش مصرف آب از پروژه‌ای برای کشت این گونه حمایت کرده است.
این گونه علاوه بر اینکه مصرف آب بسیار کمی دارد، دارای مزایای دیگری نیز است که می‌توان به تولید فرآورده‌های دارویی یا مصرف خوراکی آن اشاره کرد. البته در این میان نباید از تولید روغن از دانه آن نیز غافل شد.
علی کاظمی مجری طرح کشت این گونه کاکتوس درباره اهمیت اجرای آن گفت: اپنتیا گونه‌ای است که در این طرح روی توسعه کشت آن کار می‌شود. میوه آن با رنگدانه‌های بسیار مصارف دارویی و خوراکی دارد. گام نخست ما در این طرح انجام تحقیقات روی کشت این گونه با ایجاد سه پایلوت است.
وی ادامه داد: این پایلوت‌ها در شهرهای زابل، بوشهر و مازنداران راه اندازی شده است تا تحقیقات روی این گونه کامل شود. در مرحله بعد روی فراوری آن تحقیقات لازم انجام می‌شود. اما مهمترین هدف از کشت آن بیابان زدایی است. زیرا این گونه نیاز آبی بسیار کمی دارد و از سویی قابلیت کشت در زمین‌های مختلف را نیز دارا است. اما کشت آن در سه نقطه در این طرح نیز برای بررسی زمان رویش آن است. زیرا ایران کشوری چهار فصل است و از این طریق می‌توان بهترین زمان برای کشت در هر نقطه را در نظر گرفت.
کشت آن اشتغالزایی را به دنبال دارد و پس از پایان پروژه کشاورزان و مردم محلی نیز می‌توانند برای کشت آن اقدام کنند.
گزارش از مرکز ارتباطات و اطلاع رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری
منبع خبر:
