این قطعنامه در واقع یاد آوری قطعنامه ۷۰/۱۹۵ مجمع عمومی سازمان ملل در مورد مبارزه با طوفان شن و گرد و غبار است که در مورد تشخیص طوفان شن و گرد و غبار و همچنین شیوه های مدیریت ناکارآمد زمین، در میان عوامل دیگر که می تواند این پدیده ها را ایجاد یا تشدید نماید، و ایجاد چالش بزرگی برای توسعه پایدار کشورها و مناطق آسیب دیده می باشد. این قطعنامه همچنین تشخیص داده است که در چند سال گذشته طوفان های شن و گرد و غبار آسیب اجتماعی و اقتصادی قابل توجهی به ساکنان مناطق خشک، نیمه خشک و خشک نیمه مرطوب جهان، به ویژه در آفریقا و آسیا وارد نموده است.