هر ساله روز ۱۷ ژوئیه مراسم روز جهانی «بیابان‌زایی و خشکسالی» از سوی سازمان ملل متحد برگزار می‌شود. این رویداد در سال ۲۰۲۰ بر تغییر نگرش عمومی به تولید و مصرف بی‌امان انسان‌ها، به‌عنوان محرک اصلی بیابان‌زایی و تخریب زمین، تمرکز خواهد کرد.
این رویداد جهانی امسال به میزبانی خدمات جنگلبانی کره (KFS) به صورت انلاین و طی یک برنامه یک روزه برگزار می شود ، این برنامه از طریق فیس بوک ، یوتیوب و توییتر پخش خواهد شد.
با رشد روزافزون جمعیت، ثروتمندتر شدن و شهری‌تر شدن جوامع انسانی، تقاضای زمین بیشتری برای تأمین مواد غذایی، خوراک دام و الیاف برای تولید پوشاک به‌وجود خواهد آمد. این در حالی است که سلامت و بهره‌وری اراضی زراعی موجود رو به کاهش است و به‌دلیل تغییرات آب و هوایی کره زمین، شرایط روز به روز بدتر هم خواهد شد. برای داشتن اراضی زراعی کافی برای تأمین خواسته‌های ده میلیارد نفر تا سال ۲۰۵۰، سبک زندگی بشر بایستی تغییر کند. روز جهانی «بیابان زدایی و خشکسالی» با شعار «Food. Feed. Fibre» در تلاش است تا به افراد در مورد چگونگی کاهش اثرات آنها بر طبیعت آموزش دهد.
مفهوم «Food. Feed. Fibre» (مواد غذایی، خوراک دام و الیاف) همچنین بایستی با گسترش شهرها و توسعه صنعت سوخت رقابت کند. نتیجه نهایی این است که زمین با نرخ‌های ناپایداری تخریب می‌شود و به تولید، اکوسیستم‌ها و تنوع زیستی آسیب می رساند.
- امروزه بیش از دو میلیارد هکتار از اراضی که قبلاً حاصلخیز بوده‌اند، تخریب شده است.
- بیش از ۷۰ درصد اکوسیستم‌های طبیعی دگرگون شده‌اند. تا سال ۲۰۵۰، این آمار به ۹۰ درصد خواهد رسید.
- تا سال ۲۰۳۰ ، تولید مواد غذایی نیازمند ۳۰۰ میلیون هکتار زمین اضافی خواهد بود.
- پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۳۰، صنعت مد ۳۵ درصد زمین بیشتری را به خود اختصاص دهد و زمین مورداستفاده توسط این صنعت به بیش از ۱۱۵ میلیون هکتار – معادل مساحت کشور کلمبیا- برسد.
»Food. Feed. Fibre» (مواد غذایی، خوراک دام و الیاف) همچنین در تغییرات آب و هوایی کره زمین نقش دارد. به این ترتیب که تقریباً یک چهارم گازهای گلخانه‌ای منتشر شده ناشی از کشاورزی، جنگلداری و سایر مصارف زمین در زمینه تهیه مواد غذایی، خوراک دام و الیاف است. ۸ درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای جهان مربوط به صنایع تولید پوشاک و کفش است، که پیش‌بینی می‌شود این رقم تا سال ۲۰۳۰ به حدود ۵۰ درصد افزایش یابد.
با تغییر در رفتار مصرف‌کنندگان و شرکت‌ها و اتخاذ برنامه‌ریزی‌های کارآمدتر و به‌کارگیری اقدامات پایدار، می‌توان زمین کافی برای تأمین نیاز ملت‌ها فراهم آورد. اگر هرکدام از مصرف کنندگان، محصولاتی را خریداری کنند که زمین را تخریب نمی‌کند، تأمین کنندگان جریان تولید این محصولات را کاهش داده و به این ترتیب پیام قدرتمندی را به تولید کنندگان و سیاست‌گذاران ارسال خواهند نمود.
تغییر در برنامه‌های غذایی روزانه و رفتارها- مانند کاهش تولید زائدات مواد غذایی، خرید از بازارهای محلی و تعویض لباس به جای خرید لباس جدید- می‌تواند زمین را برای استفاده‌های دیگر آزاد کند و میزان انتشار گاز کربن دی‌اکسید را کاهش دهد. تغییر در رژیم غذایی به تنهایی می‌تواند بین ۸۰ تا ۲۴۰ میلیون هکتار زمین را آزاد کند.
درباره روز «بیابان‌زایی و خشکسالی»
روز بیابان‌زایی و خشکسالی – تا امسال به عنوان «روز جهانی مبارزه با بیابان‌زایی و خشکسالی» شناخته می‌شد – همه ساله برای ارتقاء آگاهی عمومی از تلاش‌های بین المللی صورت‌گرفته به‌منظور مقابله با بیابان‌زایی مورد توجه قرار گرفته‌است. بزرگداشت این روز به همه یادآوری می‌کند که آرمان «عدم تخریب زمین» از طریق رویکرد مشارکت جدی جامعه با رویکرد حل مسئله و همکاری تمامی اقشار در همه سطوح قابل دستیابی است.
موضوع سال ۲۰۲۰ روز جهانی بیابان‌زایی و خشکسالی بر اساس رقابتی، که شرکت در آن برای عموم آزاد بود، تعیین گردید. پیشنهاد آقای عرفان میسواری با عنوان «تأثیر صنعت مد بر زمین و آب در استان جاوای غربی اندونزی» پیروز این رقابت گردید. در اینجا، در منطقه مستعد خشکسالی در طول فصل خشک، بیش از صد شرکت نساجی و پوشاک بیش از ۲۵۰۰ لیتر آب- عمدتاً برای رشد پنبه است – برای تولید یک تی شرت استفاده می‌کنند.
برای اطلاع از برنامه های روز جهانی بیابان زدایی به صورت انلاین می توانید به لینک های ذیل مراجعه نمایید و هم چنین کمپین را در رسانه های اجتماعی با هشتگ‌های زیر دنبال کنید:
#DesertificationAndDroughtDay
#FoodFeedFibre
تهیه و ترجمه: سمیرا کریم ، مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس
منبع:
