این پروژه یکی از تجارب ارزنده چین در سطح بین الملل می باشد. در این پروژه با استفاده از تکنیک استفاده از کاه و بقایای گیاهی سطح زمین را به صورت شطرنجی تقسیم بندی نموده و پس از تثبیت شن، با کشت گیاهان، بیابان زایی را به صورت پلات به پلات کنترل می کنند.
مدل توسعه اقتصادی، کنترل و جلوگیری از شن تحت عنوان مدل “۶ در ۱″با دنبال کردن ۶ هدف (تثبیت شن های محیط با بوته های جنگلی و درختان، درختان و بوته های اطراف،درختان میوه، صنعت آبزی پروری،کشت در مرتع و گردشگری در بیایان) به طور همزمان سبب کنترل بیابان و افزایش رفاه حال اجتماعی می گردد. مدل مذکور، یک نمونه موفق از تبدیل و استفاده از بیابان و استفاده مجدد از آن در اقتصاد است. این مدل توسط شورای دولتی به عنوان یک مدل ارتقاء کلیدی برای پیشرفت و توسعه اقتصادی منطقه Ningxia شناخته شد.
تهیه و ترجمه: دکتر ریحانه مسعودی، دانشگاه تهران
منبع خبر: